woensdag 26 januari 2011

Een open einde.. 17.02.2008



'Wie bent u?' riep hij. 'Wat wilt u van mij?' De man negeerde hem en naderde hem steeds dichter en dichter. Plots stopte de man in het donkere trainingspak en bleef schemerig in het schaduw staan op het kerkhof. Hij voelde een koude rilling van onderaan zijn rug tot in zijn hals. Hij kreeg er kippenvel van. De man zijn eerste woorden: 'Je moet boeten voor wat je deed!'. Hij begreep er niets van en antwoordde paniekerig: 'Waar heb je het over? Waarom? Wat heb ik misdaan?' 'Weet je dat dan niet?' antwoordde de man sarcastisch. 'Hoe kon je ze dwingen een abortus te plegen!' 'Wat? Wie?' vroeg Tom geschrokken. 'Inge natuurlijk! Wie anders..' Hij begreep er niets meer van. 'Was Inge zwanger? Nee, dat kan niet. Ze zou me dit verteld hebben.' De man kwam tevoorschijn in het heldere licht die de maan uitstraalde. Het was zijn schoonbroer, Bert. 'Ga je me nu wijsmaken dat Inge liegt! Ze zei me dat ze een abortus moest plegen, maar kon hier niet mee doorgaan. Uiteindelijk kreeg ze een miskraam wanneer ze 4 maanden ver was. Wat heb je hierop te zeggen!' Tom stond versteld, hij kon zijn oren niet geloven en kon geen woord meer zeggen. Het bleef een tijd stil. Toen zei Tom: 'Ik heb haar nooit gevraagd een abortus te plegen. Ik wist van niets.' Bert kwam naast hem staan en het leek erop alsof hij Tom wilde troosten, maar plots zei hij: 'Je bent een moordenaar!' en duwde hem in de lege kuil. Hij viel met zijn hoofd tegen de harde koude grond en werd bewusteloos. 'Deze kuil is voor jou bestemd', antwoordde Bert voordat hij hem levend begroef en verdween in het niets.